ฉันหลุดเข้ามาในนิยายที่มีฆาตกรโรคจิตคอยไล่ฆ่าสาวผมน้ำตาลตาสีเขียว แล้วฉันก็ดันเป็นสาวผมน้ำตาลตาสีเขียวซะด้วย! เพื่อเอาชีวิตรอด ฉันเลยขังตัวเองอยู่ในห้องทำงาน ใช้ชีวิตเหมือนเครื่องจักรผลิตยา ขออีกแค่ 6 เดือนเท่านั้น นางเอกกับพระเอกก็จะจับฆาตกรได้แล้ว แต่มันไม่เป็นแบบนั้น… “ข้าคือ อิออน ดิ แกรนด์นัวร์ เจ้าของหอคอยแห่งนี้” ชายหนุ่มผู้สง่างามราวกับงานศิลปะ ดวงตาสีม่วงที่แฝงความอ่อนโยน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความโหดเหี้ยมในพริบตา เขายิ้มช้าๆ แล้วพูดประโยคที่ทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ “ข้ามาที่นี่เพื่อพาตัวท่านไป” ในดวงตาสีม่วงเข้มของเขา มีประกายสีแดงวูบผ่านเหมือนสัตว์นักล่าที่เจอเหยื่อ ราวกับว่าความกลัวของฉันเป็นแค่การแสดงที่น่าสนุกสำหรับเขา